van Urubamba naar Aguas Calientes

Treinen met 30 per uur
Donderdag huren we een busje naar Ollantaytambo van waaruit de trein vertrekt naar Aguas Calientes waar we onze reisgenoten van de Larestrail terugzien. Ollantaytambo is een klein stadje (10.000 inwoners) met bovenop de rotsen een massief vestingscomplex en heiligdom van de Inca’s. Een hele klim als je er wilt in rondlopen, maar wij moeten op tijd de trein halen. Hoewel deze stoomtreinen een aanwinst zou zijn voor het spoorwegmuseum in Utrecht en het station maar 2 sporen heeft, doen ze hier alsof het een vlieghaven betreft. Een half uur vóór vertrek moet je door een grote toegangspoort waar je ticket op naam gecheckt wordt met je paspoort, gestempeld, geknipt (met een perforator!) en daarna krijg je een genummerd plaatbewijs wat je bij het instappen (boarden) weer moet afgeven. Onderweg gratis catering met koffie, fris, belegde broodjes en vers fruit! Een microfoonstem geeft uitleg in het Spaans en Engels over wat er te zien is buiten. Het lijkt wel de Oriënt express. We rijden de hele tijd in een smalle kloof met pal naast ons in de diepte een woeste rafting rivier. De bergbegroeiing is tropisch met vele soorten orchideeën en lelies, bananenplanten en bergpalmen.
Anderhalf uur en 43 km later komen we aan in Aguas Caliëntes: de uitvalsbasis voor Machu Picchu. Het is hier een mierennest van toeristen van over de hele wereld. Alle hotels liggen naast de spoorlijn, die dwars door de hoofdstraat loopt. Een trein kondigt zichzelf aan met luid belgeklingel en stoomfluit zodat iedereen op tijd van de rails kan gaan. Na het avondeten gaan we vroeg naar bed want morgen staat Machu Picchu op het programma.