Machu Picchu

Machu Picchu in het echt
Je moet er wel wat voor over hebben: om 4 uur gaat de wekker, half 5 snel ontbijt, 5 uur aansluiten in de lange rij voor één van de 20 bussen die de hele dag op en neer rijden. Half 7 stappen we in de bus de kronkelige weg de berg op en om 7 uur dan eindelijk: de ingang van de Machu Picchu. Wat we te zien krijgen is geen verrassing want het is de meest bekende attractie van Peru. En toch moeilijk te beschrijven zo overweldigend en knap gebouwd. De mist hangt hier en daar in slierten om de bergen, wat een mysterieus effect geeft. Onze persoonlijke gids Daniël leidt ons gedurende 2 uur rond, waarna we nog 3 uur op onszelf kunnen rondlopen. Maar in feite is het de hele tijd stevig trappen op en af, dus iedereen loopt te hijgen op deze grote hoogte. Al met al zeer de moeite waard, hoewel Peru veel meer is dan alleen dit. Onze gids is heel eerlijk over de vele mysteries en vragen die nog niet opgelost zijn. Elke gids heeft dan ook zijn eigen waarheid omtrent betekenis, gebruik en plotselinge verlating van dit machtige complex. Onze gids Daniël, die eruit ziet als een oude indiaan, doorspekt zijn theorieën met eeuwige wijsheden van de indigenas: eerbied voor de elementen van de natuur, matigheid en wijsheid in alles, bewust in het leven staan…
Onze reisgenoten die de afgelopen dagen de Incatrail gelopen hebben zijn vanochtend door de zonnepoort naar binnen gekomen en hebben zich vandaag weer bij de groep gevoegd, vol verhalen over hun belevenissen en vol bewondering voor de krachttoeren van hun persoonlijke sherpas.
Na de lunch ’s middags weer terug met de trein naar Ollantaytambo en vervolgens met een klaarstaande bus naar het hotel in Cuzco, waar onze koffers nog staan.