Van Puno naar Cuzco

Staande graftombes
Het is net boven het vriespunt als we vertrekken voor een dagvullend programma: een rit van bijna 400 km van Puno naar Cuzco.
De eerste stop is bij de graftombes van Sillustani.
Hiervoor komt ook een speciale gids mee. In de dorpjes en ook op zichzelf staand langs de weg staan opmerkelijke huisjes met rieten daken. Meestal in een vierkant met een tussenmuur aan elkaar gebouwd en met kleine ossenkoppen op het dak.
Sillustani (= vingernagel) is een schiereiland in het Lago Umayo. Op de top van de heuvel staan chullpa’s (graftombes) uit zowel het pre-inca (gemetseld) als Inca-tijdperk (ongemetseld) voor de hogere klasse van de bevolking. De lizard-chullpa is de grootste en bevatte 34 mummies. Ook staan er nog 2 niet afgemaakte chullpa’s met een stenen helling om de chullpa’s op te bouwen. Een soort stonehenge cirkel van stenen, de Intiwatana is volgens de gids een zonnewijzer om zowel de maanden als het uur aan te wijzen.
Een speciaal rotsblok bevat op de hoogte waar een lizard is ingegraveerd een bijzonder magnetisch veld waardoor een kompas het noorden niet kan vinden. Helaas hebben we geen kompas bij de hand om dit te kunnen beproeven.
Beneden zijn akkers met irrigatiekanalen te zien ook al door de Inca’s op deze wijze aangelegd om daarmee bevriezing van de oogst te voorkomen.

Verkeerschaos
Zoals alle grote steden is Juliaca een stad met opvallende tegenstellingen.
Langs de zuidkant kom je op een brede snelweg de stad binnen. In het centrum verandert dat al snel in een smalle doorgaande straat met vele stoplichten.
Bij de grote en uitgestrekte markt is het een complete chaos. Op een gegeven moment moeten we op een kruispunt van wegen linksaf slaan. Geen stoplichten: auto’s en tuktuks staan dwars op elkaar om zich ertussendoor te wurmen.
Het gaat verder over een onverharde weg. Een nieuwe weg ernaast is al jaren in aanbouw.

Bergpas La Raya
4338 meter is het hoogste punt van deze route en we stoppen hier even voor foto’s en plaspauze.
Natuurlijk zijn er weer kraampjes en rijden bussen af en aan, waaronder een bus met wifi aan boord.

Brand op de berghelling
Bij Marangani zien we grote rookwolken als gevolg van branden op de westelijke berghellingen.
Volgens de chauffeur is dit al sinds de vorige dagen aan de gang en behoorlijk ernstig.
Wanneer we door het dorpje rijden is er gewoon een feest aan de gang en lijkt niemand echt iets te willen of kunnen (?) doen aan de brand die dreigend naar het dorp lijkt te komen.

De grootste overdekte tempel van de Inca’s
In Raqchi staan de resten van een Inca-dorp.
Het is nog een hele uitdaging om een toegangsbewijs voor de site te krijgen.
Dit moet afgedrukt worden met behulp van een oude computer en dito matrix-printer.
Binnen het complex staat een van de muren van de grootste overdekte gevonden tempel van de Inca’s: 90 meter lang en 15 meter hoog.
Hoe hebben ze dat voor elkaar gekregen?
Daarnaast ook hele series van opslagplaatsen, huizen van gekozen vrouwen en de resten van baden en fonteinen.
Het land tussen de gebouwen wordt door de plaatselijke bevolking gebruikt. Er wordt groente en graan verbouwd en er grazen koeien. Een oude vrouw zit midden in een graanveld en gooit de aren omhoog om de graankorrels te scheiden.
Het blijft indrukwekkend als je de organisatie en bouwwerken van de Inca’s vergelijkt met hoe de plaatselijke bevolking 5 eeuwen later leeft.

Eucalyptusplantages
Langs de weg en ook op de berghellingen zien we vele aangeplante en ook afzonderlijke opvallende eucalyptusvelden met de licht groen/blauwachtige gekleurde bladeren.